ශ්‍රී ලාංකිකයන්ට අමුතු
අත්දැකීමක් ඇතිකල කොළඹ ජාත්‍යන්තර සිනමා උළෙල පසුගිය 7 වෙනිදා උත්සවශ්‍රීෙයන්
අවසන් විය. අන්තර්ජාතිකව සම්මානයට පාත්‍රවූ සිනමා නිර්මාණ 102ක් මෙහි නොමිලයේ ප්‍රදර්ශනය
කරන ලදී. ශ්‍රී ලාංකික නිර්මාණ කරුවන් හයදෙනෙකුගේ තවමත් තිරගත නොවූ සම්මානනීය සිනමා
කෘති 6ක්ද එයට අඩංගු විය. ඇත්තෙන්ම එකම රාමුවකට කොටුවී සිටි ලාංකික ප්‍රේක්ෂක
ජනතාවට සිනමාවෙන් ජීවිතය දකින්නට හැකිවීම මහත්වූ හැකියාවකි.
ප්‍රේක්ෂකයාට ජනප්‍රිය
සිනමාව සහ සම්භාව්‍යය සිනමාව අතර වෙනස පහදා දීමට මෙම උළෙල ප්‍රමාණවත්ය. සිනමාවේ
පැවැත්මට ප්‍රේක්ෂකයා අවශ්‍යයය වුවත් පැවැත්ම උදෙසා ප්‍රේක්ෂකයාගේ මනසට විකාර
ඇතුල් කරන්නේ නම් එම සිනමාවේ පැවැත්මෙන් වැඩක් නැත.
මෙහි පෙන්වූයේ චිත්‍රපටි
පමණක් නොවේ. අන්තර්ජාතික මට්ටමේ සිනමා වැඩමුළු මෙන්ම සංගීත වැඩසටහන්ද මෙයට ඇතුලත්
විය. බොහෝ චිත්‍රපට අවසානයේ එහි අධ්‍යක්ෂක සමග කතාබහක් කිරීමට ප්‍රේක්ෂක ජනතාවට
හැකියාව ලැබුණි.
මෙවන් චිත්‍රපට උලෙලකදී
අඩුපාඩු බොහෝ සිදුවෙයි. ඒවා පමණක් දැකීම බොහෝ දෙනෙකුගේ සිරිතයි. එම නිසා මෙහි හොද
පැත්ත බොහෝදෙනෙකු නොදකියි.
ඇතැමුන්ට ආරාධනා පත්
ලැබී නැත. එය ඕනෑම තැනක සිදුවෙයි. ඒවාට නහයෙන් අඬා වැඩක් නැත. සියල්ලන්ටම චිත්‍රපට
පෙන්නුවේ නොමිලයේය. ඉඳින් ආරාධනා අවශ්‍යය නැත. ආරාධනා නොලැබ චිත්‍රපට බැලූ
කලාකරුවෝ අපමණ සිටිති.
මෙවැනි උලෙලක සංවිධානය
ඉතා බැරෑරුම් කාරයයකි. නමුත් එය සෑහෙන්න හොඳින් ඉටුවී තිබුනි. හිත් රිදවීම් නොවේ
නම් එතැන කිසිවක් සිදුනොවේ. අශෝක හඳගම, ප්‍රසන්න විතානගේ, අනෝමා රාජකරුණා, විමුක්ති
ජයසුන්දර වැනි මිනිසුන් රාශියකගේ සාමුහික ප්‍රයත්නයක ප්‍රතිපල මිනිසුන් අත්විදී.
සිනමා උලෙල නිමවූයේ ප්‍රසන්න
ජයකොඩිගේ 28 සිනමා කෘතියෙනි. උලෙලේ අවසන සනිටුහන් කල අශෝක හඳගමයන් පැවසූයේ ලබන
වසරේත් මෙම සිනමා උලෙල පවත්වන බවයි. එය සිනමාවට කරන තවත් යහපතක් වනු ඇත.
සිනමා උලෙලේ විශේෂ
අවස්ථා රැගත් මවිසින් ගත් ඡායාරූප ඇල්බමයක් මෙම යොමුවේ අඩංගු වේ.
සිනමා උලෙල පිළිබඳ සියළු විස්තර මෙම යොමුවෙන් ලබාගත හැක.
